Köylülerimin yanına gittim, Burgaz ören yerinde kazıda çalışan köylülerimin. Ömerin, Şenerin, Şenolun çalştığı yere. İçlerinde bir eksik vardı ERHAN...
Burgaz ören yerindeki kazıların gidişatını gösteren tabela.
Köye geldiğimden beri Ömerimi görememiştim, iyi ki gitmişim kazı yerine. Ömer kardeşimi görmüş oldum. Aşıcı Ömer kardeşim.
Kazı çalışmaları aralıksız devam ediyordu. Geçen seneden tanıştığım genç öğrencileri aradı gözlerim. İçlerinde birisi vardı İstanbul'lu 'Evrimci' kardeşim, onu göremedim.
Güneşin altında nasılda çalışıyordu arkadaşlarım, talebeler ve Değerli Hocaları Nadire Hanımefendi...
Sağolsun Nadire Hocamız, kazı alanına bizlerin girmesi sakıncalı olduğu halde bize gereken değeri vererek yanımıza kadar gelip hal, hatır sordu.
Bu işleri seven, kazı işlerini gönülden destekleyerek çalışan köylülerim belli ki Nadire Hocalarını çok seviyorlardı. Ve yine inanıyorum ki, işçilerinden daha çok alanda gezen, talimatlar veren Nadire Hocanım işçilerinden daha çok çalışıyordu. Sanki topraktan fışkırmışcasına bronz bir heykel gibi, Hannibal'casına elemanlarının yanındaydı...
Beyaz tişörtlü, işinin sevdalısı, güneşin yakıp kavurduğu Nadire Hoca...
Kazı yerine gittim, 5-10 dakika durdum ama utandım, sıkıldım. Sanki binlerce yıllık bir tarihin günyüzüne çıkmasını engellemişim gibi geldi bana...
4 yorum:
Bu sıcağın altında saatlerce kazı yapmak :( Yaptıkları iş çok zor....
mercan
Çok zor yenge, normalde gölgede duramıyoruz, onlar güneşin altında ellerinde kazmalarla küreklerle çalışıyorlar.
geçen sene gelseydiniz ben de ordaydım :)
nadire de sizin köylüleri pek sever, karşılıklı herhalde bu his.
vesileyle erhan'a bi daha rahmet diliyorum, çok üzüldüm ben. çok acı.
Arkadaşım F.D., geçen sene sıcaklardan çok bunalmış gündüzleri evden dışarı çıkmamıştım.
Keşke çıksaymışım...
Erhan'ımız köyümüzde de bir ekoldü, deli doluydu ama gayette saygılıydı. Mekanı cennet olsun.
Yorum Gönder