Elimden Gelebilse...

Ahh... elimden gelebilse;

Getirebilsem ayaklarınızın uçlarına okyanusları,

Dalgasız en güzel suları...

Çekip koparta bilsem,

Bir tutam güneş ışığını

Verebilseydim ellerinize,

Kamaşsaydı “Bozkır gözleriniz”...

Ya da Tanrıdağları’nın doruklarından

Getirebilseydim bir avuç bembeyaz kar,

Şu sıcaklara inat...

Elimde olsaydı da

Patlatabilseydim o gökyüzündeki kocaman yıldızları,

Havai fişek namına

Kır çiçeği saçlarınızın üzerinde...

Çekebilseydim gemileri ellerimle;

Bir tarafına Alaska’nın buz,

Diğer tarafına Kızıldeniz’in ılık rüzgârlarını koyabilseydim...

Gidebilseydim çok uzaklara,

Mikronezya atollerine.

İnciler toplasaydım,

Kıskansalardı bakarak dişlerinize

Ve düşselerdi yerlere kar taneleri gibi...

Tutabilseydim boşlukta yüzen kuş seslerini,

Hiç bozmadan nağmelerini,

Avuçlarımda.

Kulaklarınıza yaklaştırıp

Açsaydım ellerimi,

Pırıl pırıl parlayan nûr gibi duyabilseydiniz o sesleri...

Karanlığa asla izin vermezdim;

Durabilseydim dev gibi karşısında,

Ayışığı da çarpsaydı göğsüme

Ve dönseydi size

Işıl ışıl yıldız parıltıları gibi...

Rüzgârları durdurabilseydim;

Dizginlenen atlar gibi,

Ve,

Kaldırsaydım sizi,

Yavaşça,

Koyabilseydim mavi-beyaz bulutlara...