Bu olay gerçekten bir "Kainat Rekorudur" 16 Şubat doğum günüm olmasına rağmen bir (1) kişi tarafından hatırlandım. Yanlış duymadınız sadece BİR kişi doğum günümü hatırladı.
Süper bir hafızaya sahip olan, Da Vinci şifrelerini bile bir okuyuşta çözebilecek kapasitedeki, psychologist, değerli yeğenim CERENMUS tarafından hatırlandım.
Gerçi ben, doğum günü, ölüm yıldönümü, evlilik, nişan, düğün, vb. gibi şeylere pek önem vermeyen, gün bağımlısı olmayan birisi olarak pek gocumdum diyemem. Unutanlar da bir gün unutulmaya mahkumdur. Hiç sevmediklerimin bile beni, mesajlarıyla doğum günümü kutlamaları biraz şaşırtı. Hiç sevmediklerimin aramasına, çok sevdiklerimin aramamasına şaşırdım. Konuyu açma saati: 17:00 yani mesai bitti. Konuyu açmak için mesai saatinin bitmesini bekledim diyebilirim. (Bu saatten sonra gelecek kutlama Allah'tan gelsin.) Gerçi bu gün çok işim vardı. Doğum günümü ben bile hatırlayamadım ta ki yeğenimin mesajını okuyana kadar. Değerli yeğenim bana doğum günümü hatırlatmasa inanın benimde hatırlayacağım yoktu. Demek ki insanlar bazen sevdiklerini de unutabiliyor. (Gerçi burası işin bahanesi.)
Hani 50'li 60'lı yıllarda yaşasak, yılın önemli günlerini haber verecek dijital aletlerimiz susturuncaya kadar çalıp, haber veremeyecek çağlarda yaşasak, normal karşılanıyor ama bu devirde "bir bit yeniği"...
Tek tesellim, bir "Kainat Rekoruna" sahip olmam ve sevmediklerimin doğum günümü kutlamış olmaları. Bundan sonra sizleri çooook seviyorum Y.K.B., VODAFON, CARTFİNANS ve diğer borçlu olduklarım. Sizlerin sayesinde doğum günlerinin hatırlanmasının ne kadar güzel bir şey olduğunu anladım. Sıkıldıkça telefonumun mesajlar bölümünden sizin mesajlarınızı okuyacağım, sizleri şu saatten itibaren can ciğer kuzu sarması arkadaşlarım ilan ediyorum. İyi ki varsınız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder