Güle Güle Muzaffer... (Muzaffer BAYRAKTAR)

Güle güle Köpek Kardeşim Muzo...

Ben köydeyken yazın ayağını kırmış. Üç ay kadar bastonla dolaşmış. Kemik erimesi mi ne varmış kırılan ayağı bir türlü iyi olmamış. 

Hasta olduğunu duyunca telefon etmiştim. "Ankara'da hastanede yatıyorum." demişti. Ankara'daki hastanenin ismini de vermişti ama şimdi unuttum. 

Ankara'dan Çorum Hitit Üniversite Hastanesine yollamışlar deli kardeşimi. "Hastanede, Çorum'da Ortopedi 5. katta yatıyorum." demişti.

Ziyaretine gitmiştim, durumunu beğenmemiştim. Çok sinirli olmuştu herkese bağırıyordu. "Canım yanıyor, her yerim acıyor." diyordu. Acısı yüzünden de belli oluyordu zaten. 

Ziyaretine gittiğimde, "Bu gün ameliyata alacak doktor." demişti. Bir defa daha gittim yanına, ameliyata alınmamıştı. 

Geçen hafta taburcu etmişlerdi, yalnızdı Muzo, hastalığı dolayısıyla kardeşinin evinde kalıyordu. Dün gece nasıl oldu bilemiyorum, aniden rahatsızlanmış, ambulans çağırmışlar, ambulans geldiğinde ölmüş Muzaffer...   

Çiftlik Mezarlığına gömdük Muzo'yu...

Bu gün öğle namazından sonra Abdi Bey Camiinde kılındı cenaze namazı. Yıllardan beri bulunduğu Ulukavak'dan kaldırdık cenazesini, sevenleri yalnız bırakmadılar Muzaffer'i...

Kavaktan Tabut'la getirdik Muzo'nun naaşını, elbirliği ile açılan çukura koyduk. 

Sonra, Kavaktan Tabut'u, buraya  içinde başkalarını getirmek üzere, bir kenara koyduk...

Bir daha çıkmasın, güneşi görmesin bundan sonra diyerek üzerini iyice toprakla örttük ve gömdük Muzaffer'i... 

Çoktandır görmediğim dostlarımı gördüm Deli Muzo'nun sayesinde, Kadir amcamı gördüm, çok sevdiğim Kadir beyi...

Çiftlik Mezarlığında el-etek çekildikten sonra Hoca efendi bir şeyler okudu, üç kere "Ey Muzaffer!" dediğini duydum hocanın... 

Hoca'da gittikten sonra Köpek Kardeşim Muzo'yla yalnız kaldım bir süre. Bir şeyler konuştuk aramızda kalan...

Güle güle Muzaffer BAYRAKTAR, Değerli arkadaşım benim, seni seviyorum... Gümüşhane'ye gittiğimiz, Kastamonu'ya beni bıraktığın hep aklımda, daha unutmadım seni...