Kick-Box ve boks kursum ölümüne son sürat devam ediyor. 5 gündür her tarafım tutulmuş. Hele ilk günün akşamı çoraplarımı giyemeyecek şekilde kollarımı kaldıramıyordum. Sabah uyanıpta yatağımdan kalkmak istediğimde sanki vücudumu kalın urganlarla yatağa bağlamışlardı; ters dönmüş bir kaplumbağa gibiydim, hiç bir tarafımı oynatamıyordum, yataktan kalkmamın mümkünü yoktu.
Hasan Hocamın tavsiyesiyle STIMOL denen ilaçtan aldım. Kas gevşetip, toksinleri dışarı atıyormuş. Pek faydasını göremedim. Evden çıkıp spor salonuna gidinceye kadar ne ıztıraplar çektiğimi bir ben bilirim. Damdan düşenin halini damdan düşen anlar...
Salona giripte antrenmanlara başladığımda hiç bir şeyim kalmıyor. Ta ki; son yumruğu vurup antremanı bıraktığım zamana kadar. Üzerimi giyip eve gelinceye kadar akla karayı seçiyorum. Ayakkabılarımın bağcığını çözmek, çoraplarımı çıkartmak, duş almak ne kadar acı veriyor...
Sonra yemek yeyip, sabaha kadar deliksiz bir uyku çekmek. Sporculuk bu mu acaba? Yok yok bu değildir. Üzerimdeki hamlığı bir atabilsem, yürüyüşüm bile değişecek inanıyorum. Yürürken uçuyormuş gibi yürüyeceğim, şimdiden 3 kilo verdim. Son iki ayda 86 kilodan 92 kiloya çıkmıştım, alınan kiloları geri vermeye başladım. İyi ettim galiba bu spora başladığıma...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder